ΑΓΩΓΗ ΣΤΟΜΑΤΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Τα σπουδαιότερα προβλήματα της στοματικής κοιλότητας που βασανίζουν τον άνθρωπο από αρχαιοτάτων χρόνων , είναι η τερηδόνα και οι νόσοι του περιοδοντίου. Η εμφάνιση τους ξεκινά σχεδόν ταυτόχρονα με την εμφάνιση της δημιουργίας του ανθρώπου, σύμφωνα και με αρχαιολογικά ευρήματα, στα οποία βρέθηκαν αλλοιώσεις στα δόντια και του φατνιακού οστού των γνάθων σε ανθρώπινα κρανία από την παλαιολιθική και νεολιθική εποχή.
Τα ίδια προβλήματα εξακολουθούν να ταλαιπωρούν και σήμερα τον άνθρωπο με σοβαρότατες συνέπειες στην ομαλή λειτουργία του Στοματογναθικού Συστήματος.
Το αίτιο για τα παραπάνω νοσήματα, όπως η έρευνα έχει δείξει, είναι η Μικροβιακή Πλάκα. Πρόκειται για εναποθέσεις οι οποίες βρίσκονται πάνω στην επιφάνεια των δοντιών και αποτελούνται κυρίως από βακτήρια και τα παράγωγα τους.
Δημιουργία της Μικροβιακής Πλάκας
Από τη στιγμή που θα γεννηθεί ο άνθρωπος έως τη στιγμή που θα πεθάνει, φιλοξενεί στη στοματική του κοιλότητα ένα ευρύ φάσμα μικροοργανισμών που αποτελούν τη φυσιολογική χλωρίδα του στόματος. Έχει υπολογιστεί ότι υπάρχουν 500 διαφορετικά είδη βακτηρίων από τα οποία έχουν ταυτοποιηθεί περίπου τα 300.
Αν και σε άλλα σημεία του σώματος φιλοξενούνται φυσιολογικές χλωρίδες, το στόμα είναι ίσως η μοναδική περιοχή όπου η φυσιολογική χλωρίδα συνδέεται με εντοπισμένες νοσολογικές διαδικασίες.
Η μικροβιακή χλωρίδα του στόματος ενώ φαίνεται να μη δημιουργεί προβλήματα στο υπόλοιπο στόμα, είναι υπεύθυνη για νοσήματα που προσβάλλουν τα δόντια και τους ιστούς που τα περιβάλλουν. Το γεγονός αυτό μπορεί να οφείλεται στις μεταβολές που υφίστανται οι επιφάνειες των ιστών αυτών. Έτσι ενώ οι μαλακοί ιστοί που καλύπτονται από το βλεννογόνο απομακρύνουν διαρκώς τους μικροοργανισμούς, λόγω της απόπτωσης του επιθηλίου, τα δόντια επιτρέπουν την αποίκηση αυτών, λόγω του ότι διατηρούν αμετάβλητες τις διαστάσεις τους.
Επιπλέον, η καθαρή οδοντική επιφάνεια λόγω της χημικής της δομής, έλκει με ηλεκτροστατικές δυνάμεις διάφορες ουσίες από το σάλιο, τις γλυκοπρωτεΐνες, και σχηματίζει ένα υμένιο που περιβάλλει το δόντι. Είναι το σιαλικό υμένιο. Ο ρόλος του είναι πού σπουδαίος διότι εμποδίζει την άμεση επαφή βακτηρίων και των προϊόντων τους με το δόντι. Το σιαλικό υμένιο, ταυτόχρονα, αποτελεί και τροφική πηγή για μικροοργανισμούς καθώς επίσης και ένα μέσο που βοηθάει την προσκόλληση μιας κατηγορίας μικροβίων πάνω στην αδαμαντίνη. Από τη στιγμή που τα βακτήρια μπορούν να προσκολληθούν και να τραφούν, μπορούν και να πολλαπλασιάζονται. Σχηματίζεται λοιπόν μια αποίκα, η οποία με τα παράγωγα της προσφέρει τις προϋποθέσεις για την προσκόλληση και αποίκηση νέων ειδών βακτηρίων.
Έτσι με την πάροδο του χρόνου παρατηρείται εμπλουτισμός σε είδη, και η οδοντική επιφάνεια γίνεται διαθέσιμη για συσσώρευση πολλών ειδών που αυξάνονται καθ’ ύψος και κατά πλάτος, και τελικά καταλαμβάνουν όλη την επιφάνεια του δοντιού. Το σύνολο των βακτηρίων και των προϊόντων τους που καταλαμβάνει την επιφάνεια του δοντιού, αποτελεί τη Μικροβιακή Πλάκα.
Δράση της Μικροβιακής Πλάκας
Η Μικροβιακή Πλάκα , ανάλογα με την ποιητική και ποσοτική της σύσταση μπορεί να επιδράσει: είτε κατευθείαν πάνω στο δόντι, οπότε έχουμε την εμφάνιση της τερηδόνας, είτε να δράσει στους περιβάλλοντες ιστούς, οπότε έχουμε την εκδήλωση περιοδοντικών νοσημάτων.
Ποιο συγκεκριμένα τα βακτήρια της οδοντικής πλάκας έχουν τη δυνατότητα να παράγουν οξέα. Τα οξέα που παράγονται προκαλούν πτώση του pH. Ορισμένα όμως από αυτά έχουν τη δυνατότητα να κατεβάσουν το pH στο κρίσιμο σημείο, που είναι το σημείο στο οποίο διαλύονται οι οδοντικές ουσίες σε μεγάλο βαθμό. Με τον τρόπο αυτό έχουμε την αποδόμηση οδοντικής ουσίας, και εμφάνιση της τερηδόνας.
Όμως πτώση του pH στο κρίσιμο σημείο εκτός από τους μικροοργανισμούς, προκαλείται και από διάφορες ουσίες τις οποίες ο άνθρωπος προσλαμβάνει με τις τροφές. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η ζάχαρη, η οποία στο περιβάλλον του στόματος, με τη ζύμωση που υφίσταται, μετατρέπεται σε οξέα.
Η Μικροβιακή πλάκα μπορεί επίσης με τα παράγωγα της, επιδρώντα πάνω στα ούλα να προξενεί την αντίδραση του ξενιστή, με αποτέλεσμα την εμφάνιση της φλεγμονής. Η φλεγμονή αυτή αποτελεί σε όλους μας τη γνωστή ουλίτιδα. Η ουλίτιδα, μπορεί να είναι οξείας ή χρόνιας μορφής, εντοπισμένη ή γενικευμένη, με σπουδαιότερο κλινικό σύμπτωμα την αιμορραγία. Η ουλίτιδα, για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους, αν δεν ελεγχθεί, μπορεί να μετατραπεί σε περιοδοντίτιδα, καταστρέφοντας του υφιστάμενου στηρικτικούς ιστούς του δοντιού.
Η τερηδόνα και η ουλίτιδα οδηγούν τελικά στην καταστροφή των δοντιών και των ιστών που τα περιβάλλουν με κατάληξη την απώλεια των δοντιών.
Προδιαθεσικοί Παράγοντες για την Εκδήλωση των Νοσημάτων
Σε πολλές περιπτώσει η Μικροβιακή Πλάκα προσλαμβάνοντας άλατα Ca++ από το περιβάλλον αρχίζει να ενασβεστιώνεται. Στις ενασβεστιωμένες αυτές επιφάνειες μπορούν να κρατηθούν νέες ποσότητες πλάκας, οι οποίες, και αυτές με τη σειρά τους, θα ενασβεστιωθούν. Αυτή η διαδικασία θα οδηγήσει στο σχηματισμό τελικά της τρυγίας, γνωστή σε όλους μας σαν «πέτρα».
Η τρυγία μπορεί αυξανόμενη να αναπτυχθεί είτε υπερουλικά είτε υποουλικά, προσφέροντας με την πορώδη επιφάνεια που έχει, το πλέον ιδεώδες περιβάλλον για κατακράτηση μικροοργανισμών, και των προϊόντων τους.
Η τρυγία, στο παρελθόν, είχε ενοχοποιηθεί για την πρόκληση περιοδοντικών νοσημάτων. Σήμερα είναι γνωστό, ότι η οδοντική πλάκα, η οποία συσσωρεύεται και κατακρατείται από την τρυγία, είναι υπεύθυνη για την πρόκληση των νοσημάτων. Ως εκ τούτου, η τρυγία θεωρείται έμμεσα σημαντικός παράγοντας πρόκλησης των περιοδοντικών νοσημάτων.
Εκτός από την τρυγία, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες οι οποίοι κατακρατούν τη μικροβιακή πλάκα και οι οποίοι συντελούν έμμεσα στην εκδήλωση των νοσημάτων αυτών. Τέτοιοι παράγοντες μπορεί να είναι η ύπαρξη οπών και σχισμών, οι δυσμορφίες στην αδαμαντίνη, ανωμαλίες στη σύγκλιση, ο συνωστισμός των δοντιών, η υψηλή πρόσφυση χαλινών, κτλ. Επίσης, προς αυτή την κατεύθυνση, πολλές φορές οδηγούν και οι διάφορες ιατρογενούς προέλευσης εργασίες, όπως είναι κακότεχνες εμφράξεις και προσθετικές αποκαταστάσεις.
Τρόποι Αντιμετώπισης & Πρόληψη
Όπως αναλύθηκε και παραπάνω, το κύριο αίτιο για την εμφάνιση των νόσων του στόματος, είναι η μικροβιακή πλάκα και τα παράγωγα της. Επίσης, μακροχρόνιες κλινικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι ο αποτελεσματικός έλεγχος της οδοντική πλάκας από τις οδοντικές επιφάνειες διατηρεί την υγεία των οδοντικών και περιοδοντικών ιστών.
Προκειμένου να προληφθούν τα οδοντικά και περιοδοντικά νοσήματα, και το άτομο να διατηρήσει τα δόντια του καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, θα πρέπει να υιοθετήσει μια συμπεριφορά η οποία στοχεύει στην υγεία.
Στη συμπεριφορά αυτή σπουδαία θέση πρέπει να κατέχουν οι παρακάτω συνήθειες:
- Υιοθέτηση σωστής διατροφής
- Συχνές επισκέψεις στον οδοντίατρο για έλεγχο, καθοδήγηση και συμβουλές στην κατεύθυνση της πρόληψης
- Εφαρμογή ενός προγράμματος καθημερινής αποτελεσματικής στοματικής υγιεινής.
Διατροφή
Η σωστή διατροφή, αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα στη διατήρηση της υγείας του στόματος.
Έχει αποδειχθεί από μακροχρόνιες κλινικές μελέτες, ότι η κατανάλωση τροφών που περιέχουν ζάχαρη, αυξάνει την ποσότητα οδοντικής πλάκας και τη συχνότητα της τερηδόνας. Αντίθετα σε άτομα που κατανάλωναν ελάχιστη ποσότητα ζάχαρης, η συχνότητα της τερηδόνας ήταν πολύ μικρότερη. Από τα δεδομένα αυτά, βγαίνει συμπέρασμα ότι θα πρέπει να μειωθεί η πρόσληψη τροφών με ζάχαρη.
Στη θέση αυτών, καλό θα είναι να καταναλώνονται τροφές με ινώδη και σκληρή σύσταση, για δύο κυρίως λόγους:
- Αφ’ ενός μεν γιατί με μηχανικό τρόπο κάνουν καθαρισμό στις επιφάνειες των δοντιών,
- Αφ’ ετέρου δε, γιατί διεγείρουν και προκαλούν αυξημένη ροή σιέλου.
Ο σίελος αποτελεί σπουδαίο παράγοντα για την άμυνα στη στοματική κοιλότητα διότι:
Α. Με τη συνεχή ροή του παρασύρει τα μικρόβια από τις οδοντικές επιφάνειες,
Β. Μειώνει το pH της οδοντικής πλάκας, και
Γ. Περιέχει αμυντικά στοιχεία που έχουν αντιμικροβιακή δράση.
Στις ινώδης και σκληρές τροφές περιλαμβάνονται: τα φρούτα, τα λαχανικά, το πιτυρούχο ψωμί, κ.α. θα μπορούσαμε, επίσης , να αναφέρουμε ότι ευεργετικά αποτελέσματα έχει και η χρήση της οδοντότσιχλας χωρίς ζάχαρης.
Επισκέψεις στον Οδοντίατρο
Ο ρόλος του οδοντιάτρου θεωρείται αναντικατάστατος. Είναι ο κατάλληλος άνθρωπος ο οποίος με τον προσεκτικό και τακτικό έλεγχο που θα κάνει, θα εντοπίσει ερχόμενες βλάβες και θα τις θεραπεύσει. Είναι αυτός ο οποίος θα ενημερώσει τον ασθενή και θα τον ενεργοποιήσει προς την κατεύθυνση της υγείας.
Μπορεί να καταλάβει τις ιδιαίτερες ανάγκες του ατόμου και να του διδάξει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα στοματικής υγιεινής. Επίσης με τις συχνές επισκέψεις που θα κάνει το άτομο, θα ελέγχει την αποτελεσματικότητα της στοματικής υγιεινής και θα επεμβαίνει συμβουλευτικά ώστε να επιτυγχάνεται ο απόλυτος έλεγχος της πλάκας.
Η συχνότητα των επισκέψεων στον οδοντίατρο, δεν μπορεί να είναι για όλους τους ανθρώπους ίδια, διότι εξαρτάται από τις ιδιαίτερες ανάγκες τους.
Από μελέτες που έχουν γίνει, έχει βρεθεί ότι, ένα υγιές στόμα, θα πρέπει να ελέγχεται δύο φορές το χρόνο. Συχνότεροι έλεγχοι επιβάλλονται για άτομα που εμφανίζουν προβλήματα.
Στοματική Υγιεινή
Η υιοθέτηση ενός προγράμματος καθημερινής στοματικής υγιεινής είναι επιβεβλημένη και αποτελεί ίσως το σπουδαιότερο παράγοντα για την πρόληψη των νοσημάτων των δοντιών και του περιοδοντίου.
Την ανάγκη της καθημερινής στοματικής υγιεινής είχε καταλάβει ο άνθρωπος από αρχαιοτάτων χρόνων, και σε αρχαία συγγράμματα έχουν βρεθεί αναφορές σε μεθόδους στοματικής υγιεινής που λειτουργούσαν θεραπευτικά για νοσήματα των ούλων. Αν και υπάρχουν αναφορές από Ασσύριους και Βαβυλώνιους καθώς επίσης και από τον πάπυρο του Ebers που βρέθηκε στην Αίγυπτο, ο Ιπποκράτης είναι ο πρώτος που περιγράφει σαφώς ότι για τη δυσοσμία του στόματος και τα ούλα που πάσχουν, τα δόντια θα πρέπει να καθαρίζονται με οδοντοτρίμματα που έχουν σαν βάση το ανθρακικό ασβέστιο. Η πρόταση αυτή του Ιπποκράτη ήταν ο προάγγελος της σημερινής οδοντόκρεμας. Επίσης αναφορές για τη χρήση της οδοντόβουρτσας και οδοντριμμάτων καθώς και για τη χρήση της οδοντογλυφίδας έχουμε από τους Ρωμαίους.
Σήμερα υπάρχει μια πληθώρα μέσων στοματικής υγιεινής, και εδώ θα επιχειρήσουμε να αναφέρουμε το καθένα ξεχωριστά καθώς επίσης και τον τρόπο χρήσης του. Βέβαια, ο καλύτερος τρόπος για τη μάθηση και κατανόηση της χρήσης τους είναι μια συνάντηση με τον οδοντίατρο.
Μέσα Στοματικής Υγιεινής
Τα μέσα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για τον καθαρισμό των δοντιών, μπορεί να είναι είτε μηχανικά, είτε χημικά.
Τα μηχανικά μέσα, είναι τα πιο διαδεδομένα και αυτά που τελικά προτιμώνται.
Τα χημικά μέσα χρησιμοποιούνται σε ειδικές μόνο περιπτώσεις και καλό θα είναι να εφαρμόζονται κατόπιν υποδείξεως του θεράποντα, διότι ανεξέλεγκτη χρήση τους θα έχει σαν αποτέλεσμα σοβαρότατες παρενέργειες.
Τα μηχανικά μέσα που χρησιμοποιούνται, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: στα κύρια και στα βοηθητικά.
Κύρια* Μέσα:
*τα οποία χρησιμοποιούνται κατά βάση για τη στοματική.
- Οδοντόβουρτσα (χειροκίνητη / ηλεκτρική) για τα προστομιακά και τα γλωσσικά μέρη του στόματος.
- Οδοντικό νήμα / οδοντογλυφίδες / μεσοδόντια βουρτσάκια για τις μεσοδόντιες επιφάνειες
- Μονοθύσανο βουρτσάκι για κάθε δυσπρόσιτη περιοχή
Βοηθητικά* Μέσα:
* λέγονται έτσι γιατί βοηθούν έμμεσα στον έλεγχο της πλάκας.
- Αποκαλυπτικά διαλύματα ή δισκία
- Ενδοστοματικοί καθρέπτες
- Οδοντόκρεμες
Οδοντόβουρτσα:
Αποτελεί το πιο διαδεδομένο εργαλείο για το βούρτσισμα των δοντιών. Με αυτή επιτυγχάνεται η απομάκρυνση της πλάκας από τις παρειακές, μασητικές και γλωσσικές επιφάνειες των δοντιών. Θεωρείται παγκοσμίως ένα από τα αποτελεσματικά μέσα για την υγιεινή του στόματος. Χρησιμοποιήθηκε πριν από περίπου 300 χρόνια από τους Άραβες. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία ανάλογα με το μέγεθος, το σχήμα και την κατασκευή. Ιδανική σε σχήμα και σε μέγεθος βούρτσα δεν υπάρχει. Το είδος της τρίχας η πυκνότητα της καθώς επίσης και το σχήμα έχει αποτελέσει αντικείμενο πληθώρας ερευνών και διχογνωμιών. Τελικά αυτό που ισχύει είναι ότι η καλύτερη οδοντόβουρτσα είναι αυτή που μπορεί να απομακρύνει αποτελεσματικά την οδοντική πλάκα. Δηλαδή σημασία έχει η αποτελεσματική χρήση της οδοντόβουρτσας και όχι το είδος της.
Σε ότι αφορά την σκληρότητα της τρίχας ορισμένοι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ σκληρής και μαλακιάς οδοντόβουρτσας. Συνιστάται όμως η μαλακή οδοντόβουρτσα, διότι η χρήση της σκληρής μπορεί να προκλαλέσει αποτριβή των δοντιών, τραυματισμό και υφιζήσεις στα ούλα.
Η συχνότητα του βουρτσίσματος καθορίζεται από ιδιαίτερους παράγοντες, όπως είναι η επιδεξιότητα του ατόμου, το μέγεθος του προβλήματος, και εξατομικεύεται ανάλογα με την περίσταση.
Μια εναλλακτική λύση για τις οδοντόβουρτσες χειρός, αποτελούν οι ηλεκτρικές οδοντόβουρτσες. Σε κλινικές έρευνες που έγιναν όμως, δεν βρέθηκε να είναι πιο αποτελεσματικές από τις κοινές οδοντόβουρτσες. Τα πλεονεκτήματα που έχουν σε σχέση με τις οδοντόβουρτσες χειρός είναι ότι :
- Αφ’ ενός μεν, δεν χρειάζεται μεγάλη εξειδίκευση για την αποτελεσματική τους χρήση,
- Αφ’ ετέρου δε, μειώνεται ο χρόνος βουρτσίσματος.
Για τους παραπάνω λόγους θεωρούνται και πιο κατάλληλες για ειδικές ομάδες ασθενών.
Μέθοδοι Βουρτσίσματος
Από την διεθνή βιβλιογραφία έχουν προταθεί αρκετές μέθοδοι βουρτσίσματος και τεχνικές. Πολλές μελέτες έχουν γίνει προκειμένου να συγκρίνουν την αποτελεσματικότητα της κάθε μεθόδου. Τελικά δεν βρέθηκε να υπερτερεί κάποια μέθοδος από κάποια άλλη. ΕΔΩ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝΙΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ είναι η θέληση και η ικανότητα για στοματική υγιεινή παρά η επιλογή κάποιας μεθόδου.
Οδοντικό Νήμα
Το οδοντικό νήμα χρησιμοποιείται για τον καθαρισμό των μεσοδόντιων περιοχών και ιδιαίτερα στα στενά μεσοδόντια διαστήματα. Η διαδικασία της χρήσης του νήματος πρέπει να γίνει από τον ειδικό ώστε να εφαρμοστεί σωστά, διότι υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού της μεσοδόντιας θηλής.
Η σωστή εφαρμογή του γίνεται ως εξής:
Λαμβάνεται τμήμα νήματος περίπου 40-50 εκατοστών, και αφού τυλιχθεί στα μέσα δάκτυλα των δύο χεριών, οδηγείται ανάμεσα στα δόντια. Χρησιμοποιούμε τον αντίχειρα και τον δείκτη για τα πάνω δόντια ή τους δείκτες για τα κάτω δόντια. Στη συνέχεια, αγκαλιάζεται το ένα δόντι, και από την ουλοδοντική σχισμή σύρουμε το νήμα προς τα έξω. Επαναλαμβάνουμε την ίδια κίνηση για κάθε δόντι. Για την ευκολότερη χρήση του νήματος, έχουν κατασκευαστεί ειδικά στελέχη, που συγκρατούν και διευκολύνουν την εφαρμογή του.
Οδοντογλυφίδες
Χρησιμοποιούνται σε περιοχές που η μεσοδόντια θηλή είναι χαμηλή και αποτελεί ένα πολύ καλό υποκατάστατο νήματος. Είναι ειδικά κατασκευασμένες από μαλακό ξύλο και έχουν τριγωνική κατασκευή ώστε να ταιριάζει στο σχήμα της μεσοδόντιας περιοχής. Για σωστή χρήση, θα πρέπει να τοποθετείται ανάμεσα στα δόντια, με τη βάση προς τη μεριά των ούλων, χρησιμοποιούνται σαν στηρίγματα τα δάκτυλα : μέσο και παράμεσο. Στη συνέχεια, με μικρές κινήσεις παρειογλωσσικά, αλλάζοντας διεύθυνση, καθαρίζονται τα μεσοδόντια διαστήματα των δοντιών.
Μεσοδόντια Βουρτσάκια
Τα μεσοδόντια βουρτσάκια αποτελούν θαυμαστό μέσο για την απομάκρυνση της οδοντικής πλάκας από τα μεσοδόντια διαστήματα. Υπάρχουν σε διάφορα μεγέθη ώστε να καλύπτουν όλες τις ανάγκες.
Προκειμένου να καθαρίσουμε κάποια μεσοδόντια περιοχή, επιλέγεται το κατάλληλο μέγεθος και φέρεται στο συγκεκριμένο μεσοδόντιο διάστημα. Στη συνέχεια με παρειογλωσσικές κινήσεις απομακρύνετε την πλάκα. Χρησιμοποιείται επίσης και σε περιοχές όπου υπάρχουν προσθετικές εργασίες.
Μονοθύσανο Βουρτσάκι
Χρησιμοποιείται για περιοχές όπου η κοινή οδοντόβουρτσα και τα άλλα μέσα στοματικής υγιεινής λόγω ανατομικών δυσκολιών είναι δυσπρόσιτα. Τέτοιες περιοχές είναι οι άπω επιφάνειες των άνω πίσω γομφίων, γλωσσικές επιφάνειες των κάτω γομφίων, επιφάνειες με ανώμαλη παρυφή ούλων, κλπ. Στα Slide μπορείτε να δείτε τον τρόπο χρήσης του.
Αποκαλυπτικοί Παράγοντες
Επειδή η ανίχνευση της μικροβιακής πλάκας είναι δύσκολη, ακόμα και από τον ειδικό χρησιμοποιούνται διάφορα διαλύματα όπως π.χ. της φουξίνης ή ταμπλέτες ερυθροσίνης τα οποία χρωματίζουν την μικροβιακή πλάκα και έτσι την κάνουν ορατή σε όλους. Ίσως είναι ένα πολύ χρήσιμο μέσο να δίδεται από τον θεράποντα στον ασθενή για να μπορεί να ελέγχει την αποτελεσματικότητα της στοματικής υγιεινής μόνος του ώστε να προσπαθεί να την τελειοποιήσει. Σ’ αυτή την περίπτωση θα πρέπει να εφαρμόζεται από τους ασθενείς μετά το βούρτσισμα ώστε να αποκαλύπτονται οι περιοχές που δεν καθαρίζονται αποτελεσματικά.
Ενδοστοματικοί Καθρέπτες
Αποτελεί ένα βοηθητικό μέσο στη περίπτωση που ο ασθενής θέλει να εντοπίσει περιοχές που κρατούν πλάκα ή που δεν καθαρίζονται καλά και δεν έχουν καλή ορατότητα.
Οδοντόκρεμες
Είναι και αυτές βοηθητικά μέσα Στοματικής Υγιεινής, και χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με τις οδοντόβουρτσες με σκοπό να :
- Διευκολύνουν την απομάκρυνση της πλάκας
- Να εφαρμοστούν διάφορες ουσίες στις επιφάνειες των δοντιών για θεραπευτικό ή προληπτικό σκοπό.
Από την έρευνα δεν έχει προκύψει κάποιο ιδιαίτερο πλεονέκτημα στη χρήση της κρέμας.
Επίλογος
Τελικά οι πληροφορίες από την κλινική έρευνα έχουν αποδείξει ότι αν το άτομο ευαισθητοποιηθεί, ενεργοποιηθεί και συνειδητοποιήσει τα αποτελέσματα ελέγχου της μικροβιακής πλάκας, θα έχει προνόμιο για ένα υγειές στοματογναθικό σύστημα με μακροχρόνια λειτουργία.
Αντίθετα αν παραμελήσει την στοματική του υγιεινή θα αντιμετωπίσει σοβαρότατα προβλήματα στη λειτουργία του στοματογναθικού συστήματος, θα ταλαιπωρείται από ψυχολογικά και σωματικά προβλήματα, με σίγουρη κατάληξη στην μερική ή ολική ανοδοντία.
